Pawel Gras, rzecznik rzadu PO ma wielka szanse zapisac sie zlotymi zgloskami w historii polskiego sadownictwa, przetestowujac w praktyce kuriozalne orzecznictwo Sadu Najwyzszego.
Wg wykladni naszej Temidy osoby we wlasnej "obronie" lub w "obronie" osob najblizszych moga poswiadczyc nieprawde bez konsekwencji prawnych. Tak wlasnie postapili Grasiowie w sprawie rzekomo podrobionych podpisow na dokumentach prywatnej spolki, ktorej byli udzialowcami. Jako ostatnia deske ratunku rzecznik rzadu uzyl wlasnej zony, stosujac z powodzeniem staropolskie powiedzenie 'gdzie diabel nie moze, tam babe posle', ktora zeznala w prokuraturze, ze podpisy meza zlozyla wlasnorecznie. Nasza dociekliwa prokuratura oczywiscie zamknie sprawe, szczesliwa, ze sprawa tak skladnie sie zakonczyla, z happy endem. Az dziw, ze nie korci niezaleznej, rzekomo Temidy, poprosic grafologow, ktorzy przeciez stwierdzili, ze podpisy Grasia sa autentyczne, aby dokonali analizy pisma szanownej malzonki.
Casus Grasia pozwoli naszym decydentom omijac szerokim lukiem wszelkie zapisy antykorupcyjne, wywolani przed kamery beda mogli wyreczyc sie najblizsza rodzina.
